Zamek Świny

   W miejscu dzisiejszego zamku już w X wieku istniał drewniano-ziemny gród obronny, który był wymieniony w kronice Kosmasa w 1108 roku jako Zvini in Polonia. W dokumencie papieża Adriana IV wymieniony jest jako gród kasztelański, pod nazwą Zpini. Gdy w latach 70 XIII wieku Bolko I Surowy przeniósł siedzibę kasztelani do pobliskiego Bolkowa, gród stał się siedzibą rycerskiej rodziny Świnków (von Schweinichen), z której pochodził wybitny polski patriota, arcybiskup gnieźnieński, Jakub Świnka. Dokument z roku 1288 wymienia jako właściciela grodu Jana Świnkę, zaś w 1313 roku Piotra i Gunczela Świnków.
   Na miejscu drewnianego grodu w połowie XIV wieku Świnkowie stawiają wykonaną z łamanego kamienia masywną, o 2,5 metrowej grubości murów wieżę mieszkalną, otoczoną murem obwodowym. Podpiwniczona wieża była postawiona na planie prostokąta o wymiarach 12 x 18 metrów i była nakryta dwuspadowym dachem. Wejście do wieży prowadziło przez zachowany do dzisiaj gotycki portal, na parterze mieściła się sala rycerska, a na wyższe kondygnacje prowadziły drewniane schody.
   W połowie wieku XV Gunczel Świnka (w tym czasie Świnkowie używali już zniemczonego nazwiska Schweinichen) wzniósł nowy dwuszczytowy budynek mieszkalny i nowe mury obwodowe. Największa, a zarazem ostatnia przebudowa zamku na renesansową rezydencję miała miejsce w latach1614-1620, przeprowadził ją Jan Zygmunt Świnka. Odnowiono wówczas gotycki zamek, a wieża otrzymała nowy dach pokryty czerwoną dachówką. Od strony północno-zachodniej powstał wówczas renesansowy pałac na planie prostokąta, zamknięty po obydwu stronach cylindrycznymi wieżami. Całość otoczono nowym murem obronnym z bastejami i bastionem, w celu przystosowania zamku do obrony przy użyciu borni palnej. Wejście na teren zamku prowadziło przez most zwodzony, a zamkowa brama była wykończona portalem, nad którym znajduje się herb rodu Świnków.
   Po śmierci Jana Zygmunta w 1664 roku zamek przechodzi na boczną linię rodu Świnków, której ostatnim członkiem był zmarły w 1702 roku hr. Georg Ernst von Schweinichen. W 1713 roku majątek przejął jego zięć Sebastian Heinrich von Schweinitz. Rodzina ta opuściła zamek w 1769 roku i od tego czasu jest on nie zamieszkany i stopniowo zaczyna popadać w ruinę. W 1769 roku zamek kupił pruski minister stanu Joahann Heinrich hr. von Churschwand. Następnie wdowa po nim odsprzedała Świny austriackiej rodzinie hr. von Hoyos-Sprinzenstein. Byli oni właścicielami zamku do 1945 roku. Zamek szczęśliwie uniknął zniszczeń w czasie powstania husyckiego i wojny trzydziestoletniej, natomiast po opuszczeniu go przez właścicieli duże zniszczenia poczyniły na nim huragany w latach 1840 (zerwany dach nad wieżą mieszkalną), 1848 i 1868. Natomiast pożar z roku 1876 zniszczył całkowicie zamkowe wnętrza.
   Pierwsze prace konserwatorskie prowadzono w 1931 i 1936 roku, kiedy to pokryto dachem wieżę. Po wojnie prace remontowe rozpoczęto dopiero w latach sześćdziesiątych. Od roku 1991 zamek jest własnością Aleksandra von Freyera.

Plan zamku
	1 -Wieża mieszkalna 2 -Budynek mieszkalny 3 -Budynek reprezentacyjny 4 -Basteje 5 -Bastion 6 -Most